Omschrijving

De overheid heeft met haar burgers naast een rechtsverhouding ook een sociale verhouding. De burger is de probleemdetector, de gesprekspartner, de monitor, de ideeënleverancier, de medebeheerder en de corrector van het beleid. De laatste decennia is de burger steeds mondiger geworden, wat heeft geleid tot een democratisch, transparant beleid met oog op een goed evenwicht tussen het belang van het individu en de samenleving in haar geheel. Toch lijkt de burger, ondanks alle inspanningen, steeds cynischer tegenover het beleid en aarzelt hij niet om zijn mening te ventileren. Elke burger behagen en ondertussen een beleid uitbouwen waar de hele samenleving baat bij heeft, is ongetwijfeld een utopie. Zelfs degelijk besturen zodat de balans niet overslaat is geen sinecure, zoals proefondervindelijk bewezen is tijdens de laatste jaren.